Қорқыныштан азаттық

Қорқыныш біздің санамызға баяу және үнсіз енеді, сондықтан біз оның зиянды әсерінің құрбанына айналғанымызды түсінбей қаламыз. Тіпті кішкене қорқыныш, кесе суға тамған сия іспетті, бәрін түссіз етеді. Бұл қорқыныштың жұқа ағымы тоқтатылмаса, ол басқа ойлар жіберілетін арнаны кесіп тастайды.

Өмір күрделі, әлем зорлық-зомбылыққа толы, алайда сыртқы қиындықтар ішкі тыныштықты бұзбауы тиіс. Бұл біз соқтығысатын ішіміздегі қорқыныш. Қорқыныш біздің ең маңызды қажеттіліктеріміз қанағаттандырылмаған кезде пайда болады. Құдайға бейнелес жасалған біздің жанымыз Оны дауыстап шақырады. Құдайдан алшақ болғанда, біз фобияларға, өзін өзі кемсітуге және қорқыныштарға тап боламыз. 

Шайтан біздің қорқынышымызды толық пайдаланады. Кез-келген мүмкіндікте ол оларды күшейтеді және оларды одан да шынайы және қисынды етіп көрсетеді. Біздің құтқарылуға деген үмітімізді жоғалтқанша, біздің жолымыз қараңғыланып, жүрегіміздің ауыртпалығы ауырлай түседі.

Шайтан қараңғылықта жұмыс істейді. Ол жарықта жұмыс істей алмайды, өйткені «Құдай – Нұр, Оның ішінде ешқандай түнек жоқ» (Жоханның 1-хаты 1:5). Шайтан біздің әлсіз жақтарымызды біледі және осы салаларда ойлар мен қорқыныштарды ұсынады. Ол шындықты жойып, бізді жалғанмен шатастыруға тырысады. Егер біз бұл нәрселерді жүрегіміз бен санамыздың қараңғысында ұстасақ, Шайтан өзінің зұлымдық әрекетін ұнжырғасы мен қорқынышымен жалғастырады. Егер біз оны жарыққа шығарсақ, оны жеңіп, оның өкілеттіктерін қайтарып алуға болады.

Құдайдан қорқу

Күнә баурап алатын қорқыныш тудырады, ол адамның өмірі Құдайға ұнамсыз екендігі жайында түсініктен келеді. Адам мен Хауа шайтанның Құдайдың бақтың ортасындағы ағаштан жемеу туралы бұйрығына бағынбау туралы ұсынысына құлақ асуы арқылы бастарына қайғылы күн тудырды. Олар мойынсұнбаулары арқылы күнә жасады, содан кейін Құдайдың қасынан жасырынып қалды. Сол кеште Құдай оларды шақырды, ал Адам: «Сенің бақта жүргеніңді естіп, қорқып кеттім», - деді (Жаратылыстың басталуы 3:10).

Адам атадан бастап кейінгі ұрпақтар арқылы бүкіл адамзат күнәнің көлеңкесінде болды. Бұл Құдайдың үкімдерінен қорқу, егер ол адамды күнәларына өкінуге итермелесе, бұл адам өмірінде жағымды күшке айналуы мүмкін. «Даналықтың бастауы — терең қастерлеу Жаратқан Иені» (Забур 110:10). Бұл біз сезінетін өте лайықты құрмет пен қорқыныш. Біз Құдайдың ұлылығын, Оның әділдігін, үкімдерін, сүйіспеншілігін, мейірімділігін, даналығын және мәңгілік болмысын көреміз. Ол бәрін білуші, құдіретті және барлық жерде бар болушы. Біздің тіршілік етуіміз тек Оның қолында екенін және біз Оның жаратылысы ретінде Оның алдында екенімізді түсінеміз.

Біз мұндай Құдайға ұнамсыз болудан қорқамыз. Біз Құдайдың әділдігі күнә жасаушыларды тозақ отына жіберетінін білеміз. «Ал егер шынайы хабарды естіп-білгеннен кейін де әдейі күнә жасай берсек, онда бізді күнәмізден арылта алатын ешқандай құрбандық жоқ. Қайта, қиямет сотын және Иемізге қарсы шыққандарды жалмайтын тозақ отын үрейленіп күтуден басқа бізге түк те қалмайды» (Еврейлерге 10:26-27). Бұл түсінік күнәдан қорқыныш әкеледі. Тәубеге келу, кешірім және мойынсұну арқылы Құдайды біздің жақын досымыз ретінде білгенде, Оған қызмет етуіміз Құдайшыл қорқыныштан туындап, және Оның сөзсіз құтқарылу сыйына деген сүйіспеншілік пен ризашылыққа негізделеді. «Сүйіспеншілікте қорқыныш жоқ. Шынайы сүйіспеншілік қорқынышты жолатпайды, себебі қорқыныш жазаға байланысты. Қорқатын кісіде сүйіспеншілік мақсатына жеткен емес» (Жоханның 1-хаты 4:18). Біздің Одан қорқуымыз жүрегімізді үрейлендіретін нәрсе емес, бірақ Оған деген сүйіспеншілігімізді тереңдетеді. Біздің өмірімізде толығымен қолданған кезде, бұл қорқыныш барлық басқа қорқыныштарды жеңе алады. Неліктен көптеген адамдар қорқыныш бұлттарының жүректеріне әсер етіп, ақыл-ойларын мазалап, өмір жолына көлеңкесін түсіруге жол береді? Құдайдың жолы - бұл тыныштық пен сенім жолы.

Қараңғы түнде жалғыз жүруге қорқатын кішкентай баланың қасында әкесі жүріп, қолын алғанда барлық қорқыныш ғайып болғаны жайындағы оқиға баяндалған. Қараңғылық енді қорқыныш тудырмайды, өйткені ол әкесін сүйді және Оған сенім артты және Ол оған қамқор болатынын білді. Қорқыныштан арылудың кілті мынада: біз көктегі Әкемізді жақсы білуді үйренуіміз керек. Құдаймен таныс бола бастаған кезде, қолымызды Оныкіне қойып өмірімізді Оған толықтай сеніп тапсырамыз. Біз Онымен ақыл-ойымызды мазалаған сұрақтар мен бізді үмітсіздікке апаратын өмірдің қайғысы туралы кішіпейілділікпен бөлісеміз. 

Иса елші Петрге Галилея теңізінің дауылымен жүруді бұйырған кездегі мысалы бар. Петір көздерін Иемізден алып, қорқынышты толқындарға қарамас бұрын қорыққан жоқ. Содан кейін ол бата бастады (Матай жазған ізгі хабар 14:24-31). Біз қорқыныштан арылудың жолын іздеп Құдайға сенім артқандықтан, Оның Рухы бізбен тыныш дауыспен сөйлеседі. Біз қорқынышымыздан гөрі Оған қарайтын болсақ, дауыл бізге қатысты тынышталады. Содан кейін ол біздің күрделі сұрақтарымызға жауап бере алады, біздің күмәнімізді сенімділікпен алмастыра алады және біздің қолымызды Өзінің қолына ыңғайлап қабылдай алады. Біз Оның рақымымен қорқыныштың ауыр әсерін жеңе аламыз.

Болашақ қорқынышы

Болашақтың жұмбақ белгісіздігі кейбір адамдарды алаңдатады. Әр таңда олар болжанбайтын күн деп оянады. Ақыл-ойлары ойдан шығарған қорқынышты қара саяжолға түсіп бара жатқанда, «былай болып қалса ше» - деген мазалайтын ойлармен кезігеді. «Еш нәрсені уайымдамай, барлық жағдайда өтініштеріңді Құдайға сиынып тілекпен және шүкірлікпен білдіріңдер!» (Філіпіліктерге арналған хат 4:6). Болашақты Құдайдың қолына сеніп тапсыру арқылы біз Оған белгісіздіктің ауыртпалығын бағындыра аламыз. Байқап көріңіз!

Көбісі өмірлік бағытының жетіспеушілігінен болашақтан қорқады. Олар қайда бара жатқандарын білмегендіктен, жаман нәрсе болып қалуы мүмкін деген сезіммен жүреді. Құдай алда не күтіп тұрғанын біледі, және олар Оған өздерін жетелеуге жол бергенде, олардың өмірі мақсатсыз сапар емес, керісінше үйге апаратын жол болады.

Құдай Өзіне сенім артатындарға белгісіз болашаққа тап болса да адал болуға уәде берді. Осыған сенесіз бе? Дауылдың қаншалықты зор болғанына, түннің қаншалықты қараңғы болғанына немесе таудың қаншалықты биік болғанына қарамастан, Ол сізді алып өтеді.

Сәтсіздік қорқынышы

Біз бір нәрсеге қол жеткізгіміз келеді, бірақ біз өзімізді, отбасымызды және өмірдің өзін сәтсіздікке ұшыратамыз деп қорқамыз. Біз дұрыс емес таңдау жасап, дұрыс емес жоспар құрамыз деп қорқамыз.

Құдай Ешуаға: «Қайратты да батыл бол! Еш нәрседен абыржып, қорқушы болма! Қайда барсаң да, Құдайың Жаратқан Ие сенімен бірге жүріп жар болады» -деді. (Ешуа 1: 9). Біз өмірімізді Ұстаздың басшылығымен өткізген кезде, өткен қателіктер шешуші болмауы керек; олар сәттілікке апаратын сатыға айнала алады.

Азап шегуден қорқу

Біз денеміздің ауырсынуды жайында, сынның ауыртпалығы жайында, жалғыздық пен қайғы-қасірет жайында ойлағанда барлығымыздың бойымыз түршігеді. Құдай бізді барлық қайғы-қасіреттен қорғамайды, бірақ төзе алуымызға рақыммен қамтамасыз етеді. Ол біздің басымызға түскен қиындықтарда бейбітшілік пен сенімділікті уәде етті. «Құдай – біздің панамыз да күшіміз, Қиын кезде сенімді көмекшіміз. Сол себептен біз уайымдап қорықпаймыз» (Забур жырлары 46:1-2). Егер біз Иемізді жақсы көретін болсақ, ол қайғы-қасіретті біздің игілігіміз үшін қолданады. Азап шегу Құдайдың бар екендігін және Оның құдіретті қолдауын білуге мүмкіндік береді. Бұл сонымен қатар мінездің тереңдігі мен түсінушілік сезімін тудырады. Азап шегу бізді не қалыптастыра алады, не бұзуы да мүмкін. Осының қайсысы болағанын қалайсыз? 

Өлімнен қорқу

Өлімнен қорқу адамзат үшін өте кең таралған. Қоштасу - ең ауыр тапсырма.

Бізге «Адам қайтыс болса, ол қайта тіріле ме?» Деген көне сұрақты түсінуге тура келеді. (Әйүп 14:14). Иса бізді өлім қорқынышынан құтқару үшін келді (Еврейлерге арналған хат 2: 14-15). Сондықтан Ол өліп, қайта тірілді, сондықтан «Мен өмір сүретіндіктен, сендер де өмір сүресіңдер» деп уәде етті (Жохан 14:19). Онымен бірге өлім бостыққа апаратын есік емес, бірақ жаңа өмірге енгізетін жарқыраған қақпа. «Көңілдерің толқымасын ... Көктегі Әкемнің үйінде орын көп... Енді сол жерден сендерге орын дайындау үшін бара жатырмын» (Жохан 14:1-2). Бұл дайындалған адамдарға арналған дайындалған орын болады.

Сіз дайынсыз ба? Күнә жасағаныңызға өкіндіңіз бе? Өкіну бұрынғы күнәларыңызға өкініш пен ескі өмірден бас тартуға әкеледі. Сіз Иемізге соңғы рет қашан мінажат етіп, Оған уайымыңызды, қобалжуларыңыз бен қорқыныш сезімін қашан тапсырдыңыз? Иса былай дейді: «Қиналып қатты шаршап-шалдыққандар, Еңселерін тым ауыр жүк басқандар, Менің қасыма келіңдер, бәрің, Жандарыңды Мен рақатқа бөлеймін!» (Матай 11:28). Қандай шақыру! Бұл қандай уәде!

Сеніммен, дұға етіп, үміт артып келіңіздер, сонда сіздер жан тыныштығына кенелесіздер.

Келіңіз – сонда сіз тыныш өмірдің нәзік қуаныштарын білесіз. Құдай сізді Иса Мәсіхке сенім артуға және қорқыныштан арылуға шақырады. Келіңіз!

Бізге хабарласыңыз

Кітапшаларға тапсырыс беру